اللهم عجل لولیک الفرج

نامه ی شماره پنج
ای شهید عزیز

انسان شدن سخت است ،اما شهید شدن سخت تر است.

غم از دست دادن سخت است وتو چه آسان شاد بودی!!!

کاش غمت را می دانستم.
مگر می شود شهید غم نداشته باشد ،غم تو را شهید کرد،غم هیچكس را مثل تو بزرگ نکرد،هیچكس مثل تو مرد نبود،هیچکس مثل تو نبود
تو پیروز میدان جنگ با غم بودی
تو روی غم را كم کردی
هرچقدر غم سرکش و یاغی است ،تو صبوری و راد مرد
تو تنها دشمن غم بودی،تونخواستی غم به جهان سلطه گر باشد،
تو می‌دانستی که غم دشمن صلح و دوستی وعشق است واگر رخنه کند انسان ها را بدبخت، نحس وشوم می كند
من به اندازه ی تو از عشق نمی دانم ،
من با غم زندگی میکنم ،دنیای من دردآلود است
من به دنیای ددمنشانه وپراز بی غیرتی وسرافکندگی انسانها افتخار میكنم
اما تو می دانستی ،داشتن احساس ،ه‍مراه تعقل واندیشه ،انسان وجهان را شفا خواهد داد
افسردگی، بیماری قرن است،تو برای درمان وتسكین درد ما، خنده به چهره داشتی
خنده ی تو اشك از چشمان كودکان بی پناه پاک کرد وتسكین درد مادران كودک وهمسر از دست داده است
ای شهید عزیز
ما را از یاد نبر
مامحتاج خنده ی توییم
خنده ی تو به قلب می نشیند
قلب ما تنها جای خنده ی توست، نه جای هیچ چیز دیگر.

#به_قلم_خودم

مرضیه کرنوکر

صبح،خانه،شهرستان دورود