اللهم عجل لولیک الفرج

تقدیم با احترام
برای سادات عزیزم
آقاجانم
خانه ی سادات ، خانه ی امیدمان است
دختر نوجوانی بودم ،که دست در دست مادرم ،خانه به خانه ،حرم به حرم راهی می شدیم، برای عرض ادب و دوستی به سادات
منزل سید آقا ،نزدیک خانه مان بود ،مادرم ،همسر سید آقا را خانم آقا، صدا میزد
خانم آقا ومادرم، با هم و همیشه هر وقت بهم می رسیدند ،برای خودشان شعر زمزمه میکردند، آخر سر هم
مادرم به خانم آقا می گفت :عالم نمک پرورده ی شما سادات هستند
وبرای من ،که پدر نجیبم مثل جانم بود، اصلا خود جانم بود ،از سر گفتن سخن حق ،البته کمی هم خیره سری که آن سالها اقتضای سن وسالم بود،تحمل حرفهای مادرم سخت بود ، نمی گذاشتم، حرف مادرم تمام شود ووسط حرفش می گفتم :اگه پدر نبود! کی به ما نون وآب میداد! چی میگی ما نمک پرورده ی سادات هستیم ؟؟؟
پدر تمام ناخن هاش از ضربه کبود شده، یخ روی انگشتهاش گذاشتی ،خودم دیدم ،چشمهاش از برق جوش کاری قرمز شده ،خودم دیدم، سیب زمینی گذاشتی روی چشمهاش، اون شب رو میگم به همین زودی یادت رفت
وهمه را ،زحمتهای پدرم را می گویم همه، را به یاد مادرم که کمتر از پدرم برای من عزیز نبود،همه را به یادش می آوردم.
آن وقت بود که می دیدم مادرم و خانم آقا ،هر دو باهم زیر لب همان شعرها را می خواندند
گلی گم کرده ام می جویم او را ،
به هرگل می رسم می بویم او را
گل من یک نشانه در بدن داشت
یکی پیراه‍ن کهنه به تن داشت
و من سرم را از خجالت پایین می انداختم و می گفتم عالم نمک پرورده ی سادات است
صلی الله علیک یا ابا صالح المهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف
اللهم صل علی محمد وآل محمد وعجل فرجهم
اللهم عجل لولیک الفرج
اللهم صل علی محمد وآل محمد وعجل فرجهم

نامه ی شماره ی شانزده

ای شهید عزیز

گاهی فکر می کنم تو برای چه جنگیدی؟

حقیقتش را بگویم،من جنگ را مصیبت می دانم ،

حاصل جنگ را،جز آوارگی ومرگ نمی دانم ،جنگ کاری باطل وبیهوده است،اما

می دانم تو از جنگیدن ه‍دف داشتی ،

هدف تو جلوگیری از تبدیل عشق به کینه،دوستی به بیزاری,

محبت به نفرت بوده است

وهر چیزی که مصیبت به بار می آورد

تنها قدرتی که می تواند مصیبت جنگ را نابود کند ،خون پاک توست 

ای شهید عزیز

پاکی خونت به وسعت تمام آسمانها وزمین است 

وهیچ قدرتی در جهان برتراز قدرت خون پاکت وجود ندارد هرچیزی مقابل این قدرت حقیر و ناچیز است 

وهدف تو جنگیدن با جنگ،وجنگیدن با بدترین مصیبت دنیا بوده است.

#به_قلم_خودم

مرضیه کرنوکر

عصر،خانه،شهرستان دورود

نامه ی شماره ی پانزده
ای شهید عزیز
جنگ ه‍مه چیز را خراب خواهد کرد
همه چیز را ویران خواهد کرد
جنگ خطری بزرگ است
تو نخواستی دنیا به خطر بیافتد
تنها خواسته ی تو ،ترمیم حرمت شکسته ی انسان ها بود
و این زیباترین جنگ دنیاست
تو حرمت انسان را مانند ظرفی بلورین میان دستانت محکم نگهداشتی
تو نخواستی دنیا لگد مال شود
ای شهید عزیز
تو امین حرمت و انسانیت بودی
تو زیبا جنگیدی.
#به_قلم_خودم
مرضیه کرنوکر
صبح،خانه،شهرستان دورود

نامه ی شماره ی چهارده
ای شهید عزیز
سالهای جنگ را چگونه گذراندی؟
آن روزها به چه می اندیشیدی؟
به پدر ،به مادر،به همسر،به…
درآن فضای پراز دود وخاک وانفجار ،چه چیزی تو را آرام می کرد!
ای شهید عزیز
تو آرامشت را از خدا گرفتی.
عشق تو به خدا ،
عشقی پایدار بود
عشقی حقیقی بود.
میدان جنگ هم ذره ای از عشق تو کم نکرد .
#به_قلم_خودم
مرضیه کرنوکر
عصر،خانه،شهرستان دورود

نامه ی شماره ی سیزده
ای شهید والا مقام
تو از ه‍مصحبتی با خدای متعال به قدرت رسیدی!!!
تو یک انسان انقلابی بودی،نه به این معنا که در سخنت زخم و طعنه باشد
تو به خشم آمدی اما، باعث خشم وآزار کسی نشدی
این تفاوت تو با من است
من دچار روزمره گی شده ام ،گاه‍ی دشنام می گویم،گاهی فریاد می کشم ،تهمت میزنم ،دروغ می گویم،
زندگی من اینطور می گذرد
اما تو هدف داشتی،هدف تو شناخت ارزشها بود،هدف تو احترام به ارزشها بود
در تمام دوران ها،تو چه خالصانه وصمیمانه به واژه هایی همچون، وقار، احترام وارزش عظمت بخشیدی
ای شهید عزیز
ما زمانیکه لایق داشتنت باشیم،می توانیم از ارزشها دفاع کنیم.
درست می گویند ،دراین دنیا ،حق هم عادلانه تقسیم نشده است.
تو هر که ه‍ستی ،بهترینی ،تو از شهید هم والا ترى
تو بااراده وایمان به اوج رسیدی،
ما لایق داشتنت نبودیم.
#به_قلم_خودم
مرضیه کرنوکر
عصر،خانه،شهرستان دورود