اللهم عجل لولیک الفرج

نامه ی شماره ی چهارده
ای شهید عزیز
سالهای جنگ را چگونه گذراندی؟
آن روزها به چه می اندیشیدی؟
به پدر ،به مادر،به همسر،به…
درآن فضای پراز دود وخاک وانفجار ،چه چیزی تو را آرام می کرد!
ای شهید عزیز
تو آرامشت را از خدا گرفتی.
عشق تو به خدا ،
عشقی پایدار بود
عشقی حقیقی بود.
میدان جنگ هم ذره ای از عشق تو کم نکرد .
#به_قلم_خودم
مرضیه کرنوکر
عصر،خانه،شهرستان دورود

نامه ی شماره ی سیزده
ای شهید والا مقام
تو از ه‍مصحبتی با خدای متعال به قدرت رسیدی!!!
تو یک انسان انقلابی بودی،نه به این معنا که در سخنت زخم و طعنه باشد
تو به خشم آمدی اما، باعث خشم وآزار کسی نشدی
این تفاوت تو با من است
من دچار روزمره گی شده ام ،گاه‍ی دشنام می گویم،گاهی فریاد می کشم ،تهمت میزنم ،دروغ می گویم،
زندگی من اینطور می گذرد
اما تو هدف داشتی،هدف تو شناخت ارزشها بود،هدف تو احترام به ارزشها بود
در تمام دوران ها،تو چه خالصانه وصمیمانه به واژه هایی همچون، وقار، احترام وارزش عظمت بخشیدی
ای شهید عزیز
ما زمانیکه لایق داشتنت باشیم،می توانیم از ارزشها دفاع کنیم.
درست می گویند ،دراین دنیا ،حق هم عادلانه تقسیم نشده است.
تو هر که ه‍ستی ،بهترینی ،تو از شهید هم والا ترى
تو بااراده وایمان به اوج رسیدی،
ما لایق داشتنت نبودیم.
#به_قلم_خودم
مرضیه کرنوکر
عصر،خانه،شهرستان دورود

نامه ی شماره ی دوازده
ای شهید عزیز
تو با خدا پیمان بستی وتمام سختی های دنیا را بخاطر این پیمان تحمل کردی.
تو به پیمانت وفادار بودی
کلامت سرشار از مهر ،رفتارت از سر نجابت
تو به قه‍ر وکینه های بی اساس، پابند نبودی،
تو به هوسهای زودگذر،به سخن های بیهوده ،به خشم وهر آنچه نشان از صفات دردمندان دنیا وحربه های پلیدشان دارد.
لحظه هایت سرشار از دوستی با خدا،وتو چه زیبا وبیشمار ، این دوستی را حرمت داشتی،
ای شهید عزیز
تو هیچ وقت نخواستی از بیچارگان دنیا باشی.
تو سعادتمند شدی.
#به_قلم_خودم
مرضیه کرنوکر
عصر،خانه،شهرستان دورود

نامه ی شماره ی یازده
ای شهید عزیز
تو انسانها را قضاوت نکردی،حتی آنه‍ا که تورا قضاوت کردند
تو به انسانها توهین نکردی،حتی آنها که به تو ،توهین کردند
تنها خواسته ی تو ،شناخت خالصانه ی خودت بود
تو نگران قضاوت‌ها واه‍انتها نبودی
بیشتر از هرکاری، نگران رفتار و کردار خودت بودی
تو اه‍ل ساختن بودی،نه اهل سوختن
ای شهید عزیز
هرکاری را چه زیبا انجام دادی
من اما اسیر جملات پراز اهانت و حقارتم
تو عاشق خدمت به خودت ،به جامعه،به اهداف والای انسانی بودی
مخالفت با تو،مخالفت باحق است، تو مخالف تحقیرکنندگان ودشمنان حقیقت بودی
شناخت تو، شناخت حقیقت است،
تو خودت را شناختی وبه خدا رسیدی.
من انسانی تنگ نظر ه‍ستم ،من به تو حسادت می کنم
#_به_قلم_خودم
مرضیه کرنوکر
صبح،خانه،شهرستان دورود

نامه ی شماره ی ده
ای شهید عزیز
میدانم که انسانها باعث رنجش هم می شوند
شاید تو هم از من رنجیده ای،شاید حق داشته ای ,
اما نه در کلامت،نه در رفتارت،
نشانه ای از رنج وجود ندارد.
خاطرات ،تصاویر تو،
مرا به بیشتر مهر ورزیدن وا می دارد.
وقتی می بینم رنج های روزگار را یک به یک ،آرام و صبور ،تاب آوردی
وبا دشواری وناهمواریهای زندگی ، صمیمانه زندگی کردی
به خودم می گویم،چطور تو توانستی !!!کاش من ه‍م بتوانم!!!
#به_قلم_خودم
مرضیه کرنوکر
عصر،خانه،شهرستان دورود